****

Ονειρεύομαι.

-Iliana BlackKittin.


Τετάρτη 10 Φεβρουαρίου 2010

Γειά και πάλι Γειά..

Γειά...Γειά σας..Γειά σου....Τελικά...ποιός μπορεί να μου ορίσει το μέγιστο του πόνου...Ποιός?Και αλλιώς,τι είναι ο πόνος...Αντικιμενική έννοια?Υποκειμενική έννοια?Βαρέθικα όλους αυτούς τους χαζοθεσμικούς όρους...Εγώ ξέρω τι είναι το καθέτί και εγώ δεν ξέρω τίποτα.....Έτσι είναι.Έτσι ακριβώς είναι.Τι βιώνεις -τι ζείς τι περνάς εσύ το ξέρεις φίλε μου....Άσε τους άλλους...Άσε τον διπλανό άσε τον παραδιπλανό.............Γιατί μόνο σου άνοιξες τα μάτια...Μόνος σου θα τα κλείσεις.....Οι αστεισμόι περί μοιράζομαι εμπειρίες σαν ένα μαύρο αστείο περιστέρι μακριά,πολύ μακριά μοιάζει τώρα.Δεν μπορώ να σκεφτώ τι άλλο.Δεν μπορώ να σκεφτώ τίποτα..Μπορώ να τα σκεφτώ όλα...Εσύ?Εσύ τι μπορείς?Απλή απάντηση..Ποτέ κάνέναν δεν ένοιαξε..Ποτέ κανέναν δεν θα νοιάξει....Έτσι με μία τόνα ρεαλισμού σε χαιρετώ...

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου