''γλυκο τιποτα''

φαντασου τα αφανταστα.οχι..οχι..ποτε δεν εκανα το σωστο.ποτε δεν μιλουσα με ορους.αγαπη?!μισος?!προδωσια?ερωτας?!τελος?!αρχη?!Οχι.θα το πω και θα το ξαναθεσω οπως εχω ξανακανει και οπως εχω ξαναγραψει.Σημερα ξυπνησα και δεν ηταν ομορφα.ειναι πολυ ειρωνικη αυτη η λεπτη γαμημενη γραμμη που διαχωριζει την πραγματικοτητα απο τα ονειρα.και το χειροτερο δεν ειναι τα ονειρα που παραμενουν ονειρα.το χειροτερο ειναι τα ονειρα που εχουν μια μαυρη τοποθετηση στην πραγματικοτητα.εχω αρχισει και γινομαι πολυ ρεαλιστικη.οχι.αυτο δεν ειναι καλο.και δεν θελω καν να διανοηθω να σκεφτω να οτιδηποτε για το ποιος ή για το τι φταιει.εμενα δεν με νοιαζει πια.λογικο ειναι οταν εχεις ηδη καταστραφει γιατι να σε νοιαζει?μπορω να πω απλα ''και τι να κανω?να πεθανω?'' μπορω να πω ομως κιολας..''ε ναι!θα πεθανω''.ετσι πανε αυτα.συγνωμη που σας απογοητευω.ζητω συγνωμη και στις σκεψεις μου που τις κρατω δεσμευμενες εδω και πολυ καιρο.αλλα δεν μπορει να σταματησει εδω.deeply sorry!